نظر:

آموزشگاه برتر چیست؟

شاید یکم متن طولانی به نظر بیاد ولی تا آخر بخونش ضرر نمیکنی

اولین روزی که به سن رفتن به مدرسه رسیدم از دید من آموزشگاه برتر جایی بود که دیوارهایش نقاشی های کارتونی (مخصوصا میکی ماوس) داشته باشد.
روزی که پدرم دست مرا گرفت و باهم به دبستانی که قرار بود در آنجا(( بابا اب داد ))را یاد بگیرم برد باخوشحالی به دیوارهای مدرسه نگاه کردم و به پدرم گفتم :
بابا خیلی ممنونم منو مدرسه ای گذاشتی که میکی ماوس داره(:
شاید در آن زمان فکر میکردم بیشترین چیزی که یک مدرسه باید داشته باشد این است اما...
بعد ها با بزرگ شدنم عقیده ام تغییر کرد. مانند همه ی شما خواستم در جایی درس بخوانم که اونقدر خوب درسامو یاد بگیرم که نمره های خوبی کسب کنم و از لحاظ تکنولوژی کمی پیشرفته باشه و اسم و رسمی داشته باشه وشاید مثلا ناظممون هم کمتر به اندازه ی موهامون گیر بده

از شما چه پنهون اگر تعریف از خودم نباشه درسهام بد نبود و نمره های خوبی میگرفتم به همین دلیل دوست داشتم توی یکی از مدارس تیزهوشان یا نمونه دولتی درس بخونم که اونجا امکانات خوب داشته باشه و کنار دانش آموزان موفق و ممتاز باشم برای همین توی آزمون ها شرکت کردم و هر دوبار با اختلاف نسبتا کمی از آخرین نفر قبول شده موفق به راهیابی به این مدارس نشدم (مثل خیلی از شماها)

برای همین در انتخاب محل تحصیل وسواس زیادی داشتم.با کلی دنگ و فنگ و مصیبت تونستم اسمم رو توی دبیرستان ناصریان ثبت کنم اما...

چشمتون روز بد نبینه روزی که برای گرفتن لباس فرم مراجعه کردیم یکی گفت وای کجا ثبت نام کردی؟ اینجا رو بهش میگن :((هتل ناصریان))

و ادامه داد:اینجا هرکی به هرکیه و بچه هاش خیلی لات و بی انظباطن.

راستش یکم چهار ستون بدنم لرزید و حس کردم کلاه گشادی سرم رفته و انتخاب اشتباهی کردم  هرچند پدرم میگفت:نگران نباش امیدت به خدا باشه اگر خودت خوب باشی هیچ محیط بدی نمیتونه از هدفت دورت کنه. ولی با وجود این حرف ها هنوز هم نگران بودم تا روزی که...

اول مهر شد و همه به مدرسه آمدیم تا سال تحصیلی جدید را شروع کنیم.

هیچ کس را نمیشناختم(جز یکی دو نفر)احساس غربت میکردم مراسم صبحگاه در حال برگزاری بود که متوجه شدم مدیر قبلی بازنشسته شده و سکان مدیریت به دست مدیر جدید سپرده شده است وقتی که مدیر جدید را دیدم احساس کردم فردی بسیار جدی است که تصمیم دارد هتل ناصریان را تبدیل به پادگان ناصریان کند (گوشی موبایل ممنوع_موها اصلاح دانش آموزی_سروقت آسه بیا آسه برو) ولی از یه طرف یکم خیالم راحت شد که انگار اینجا خبری از اون چیزایی که قبلا شنیدم نیست.

روز ها گذشت و کم کم دوستان صمیمی پیدا کردم که همشون از دانش آموزان ممتاز و هدف دار بودند.

حالا میبینم هر انتظاری که از یک دبیرستان خوب داشتم براورده شده(مدیر دلسوز_دبیران مجرب_امکانات و فضای آموزشی خوب و...)

در یک کلام شاید در گذشته خبرایی بوده اما امروز اینجا نه هتل ناصریان نه پادگان ناصریان بلکه آموزشگاه ناصریان است. مکانی که میتواند ادامه راهم برای رسیدن به تمام اهدافم باشد.جایی که میتوانیم با کمک همدیگر آن را از این هم بهتر کنیم.

خدارو چه دیدی با شرایط موجود دور نیست روزی که این دبیرستان به
 " نمونه دولتی ناصریان " 
تبدیل شود.

با آرزوی موفقیت برای تک تک شما دوستان

آریا ایجی نژاد فرد کلاس دهم تجربی